اوغوز خان تورک ائلینین آتاسی و حاکمی ایمیش اوغوز خان حاقیندا بیر سیرا دستانلار و افسانه لر و تاریخی سندلر وارکی آراشدیرارکن بو نتیجه یه گلمک اولورکی او (حضرت نوح) نوه سی و یافث.نوح اوغلونون اوغلویدور.تورات کیتابی دا بونو حاقلیر کن.موسولمان تاریخ یازان (رشیدالددین) اوزکیتابی (جامع التواریخ) ده بونا ایشارت ائدیرکی اوغوز نوح اوغلو یاقثین اوغلودور و او تورک لرین بویوک آتاسی دیر. اوغوزون آلتی اوغلو واریدیر اوغوز خانین اوغلانلارینین هر بیرینده ن ۴ قبیله آیریلیر.بو ۲۴ قبیله یه اوغوز قبیله لری دئیلیر.بوگونکو تورک لر (ایران.ترکیه.آذربایجان
.ازبکستان.ترکمنستان.قزاقستان.
قرقیزستان.عراق.بوسنی.
بولقار.مجار.فنلاند...اوغوزو
ن نسلیندن سایی لیرلار.
-----------------------------
اوغوز بابا
قیلینج لارین سسی گلدی
گئچمیشلردن ، اوزاقلاردان
آت کیشنه دی
((ایتی)) چایین قیراغیندا
اوغوز بابام قییها چکدی
غضبیندن یئره گؤیه
نیفرین دئدی
حارام اولسون سیزه منیم
آدیم ، سانیم
آی بئ غئیرت اوغوللاریم
((مورو)) داغی دوشمن باسیب
((کلبجریم)) یارالیدیر
باتدی منیم آدیم سانیم
باسیلیبدی قاراباغیم
نه یاتیب سیز عارسیز-عارسیز
دده قورقود بویلاریندا
اؤلدو داها ((قارا چوبان))
یالان اولدو دلی (( دومرول))
حاییف اولسون او آدلارا
حاییف اولسون
تاریخ دولو شان شوهرتلی
آدا ، سانا
دوشمن باسدی قاراباغی
ادامه...
سیمین بهبهانی بعد از وفات همسر استاد شهریار به دیدار ایشان میروند و شعر زیر را به استاد تقدیم میکنند. این اولین و آخرین دیدار سیمین بهبهانی با شهریار میشود . بعد از وفات استاد شهریار, سیمین چندین شعر نیز در رثای استاد سخن می نویسد.
شعر : خانم سیمین بهبهانی
تن قالدی, جانیم جانینا باغلاندی بو آخشام مرجان چیچه گین کؤکسومه خنداندی بو آخشام
وولقان کیمی اود پوسکورنی اود یاخا بیلمیز من تام قادینام صورت-و-معنا دا بو آخشام
مریم کیمی ام سن قوجامانلیق آغاجیندان صوبحون قارا گونلوک لرینه بویلو بو آخشام
جان آخشامینا سن دوغولان اولدوزوموز سان نوروندان آلیب پارلاییرام منده بو آخشام
گول یاپراقی ,یوخ , من دئیلم تا اؤپه بیر شئح یاغسیندی گرک گولشنیمه بوسه بو آخشام
"سیمین" ایاغیمدان تؤکولور مئی سئله باغلیر دیسکین بئله مئیدن کی گئبردندی بو آخشام
ای با تو درآمیخته چون جان، تنم امشب! لعل گلِ مرجان زده بر گردنم امشب
آتش نه، زنی گرمتر از آتشم ای دوست! تنها نه به صورت که به معنا زنم امشب.
مریمصفت از فیض تو ای نخل برومند آبستن رسوایی فردا منم امشب
مهتابی و پاشیده شدی در شب جانم از پرتو لطف تو چنین روشنم امشب
گلبرگ نیم شبنم یک بوسه بسم نیست رگبار پسندم که ز گل خرمنم امشب
پیمانۀ سیمین تنم پُر می عشق است زنهار! از این باده که مردافکنم امشب!