Sen bu şiiri okurken

 

Sen bu şiiri okurken
Ben çoktan bu şehirden gitmiş olacağım
Artık ne özlemlerimi duyacaksın bıçak yarası
Ne de telefonların çalacak gece yarısı
Ve bu zavallı yüreğim olmayacak artık
Kaprislerinin hedef tahtası...
Seni sana
Beni bir akıl hastanesine
Bırakıp gideceğim bu şehirden

Nasılsa kavuşamadım sana
Nasılsa dudaklarının kıyısına varamadım
Nedense bütün çıkmaz sokaklar adresim oldu
Ve nedense bütün kırmızı ışıkları üzerime yaktın
Ne yaptımsa
Bir türlü sana yaranamadım
Artık adressiz
Işıksız
Ve öylesine ıssızım
Dünlerin kadar eskiyim
Verdiğin acılar kadar paslıyım
İşte çıkıp gidiyorum hayatından
Nasılsa fark etmez senin için
Belki çok şanslı
Belki de en yaşlıyım...
Artık
Pusulam hasreti
Saatim yalnızlığı
Ve takvimler sensizliği gösteriyor bana
Neylersin
Yolcu yolunda gerek
Belki bundan sonra
Belki senden sonra
Adam olur bu “asi yürek”
Ve dersini alır da bu sevdadan
Bir daha
Boyundan büyük denizlere
Asılmaz kürek

Yarın bu saatlerde
Ben yollarda olacağım
Sen kimbilir kaçıncı uykunda
Masal mavisi bir rüyada
Ve elbette o korsan yüreğin
Yine pusuda
Oysa
İlk defa sesimi duymayacaksın
Sitemlerin sahipsiz
Soruların cevapsız kalacak
Belki ilk defa içini kemirecek yokluğum
Tanımadığın bir korku içini saracak
Ve ilk defa kendinle hesaplaşacaksın
Ne oldu?
Ne oluyor?
Ne olacak?
Sonra
Bir gözün kör
Bir kulağın sağır
Bir ayağın kırık
Bir kolun kesik
Düşeceksin yollara
Yani baştan başa yarım
Yani baştan başa eksik
Bütün duvarlar üstüne yıkılacak
Belki ilk defa
“Unutuldum” diyerek için sızlayacak
Ve sen bu şiiri okurken
Ayrılığımız çoktan başlamış olacak
Belki de son tesellin
Sana yazdığım “bu son şiir” olacak
Ve kimbilir
Unutulmuş bir gecenin tam ortasında
Başucundaki bir radyoda
Uykusuz bir şair yüreğini çınlatacak
Ve bir daha fısıldayacak kulaklarına
Sana adanmış bu satırları

“Bütün şehirler uyur
İstanbul uyumaz
Ve birgün
Bütün sevenler unutur seni
Ama bu “şair yürek”
ASLA UNUTMAZ...”

Ya hep ya hiç sevgilim

 

Ya hep ya hiç sevgilim
Ya seninle ya sensiz
Olamaz başka biri
Ya seninle ya sensiz!

İstersen al at beni
İstersen yarat beni
Dağ gibi deniz gibi
Ya seninle ya sensiz!

Olmasa da sevenim
Ağlayanım gülenim
İlk sözüm son yeminim
Ya seninle ya sensiz!

İstersen sevme beni
İstersen bekle beni
Taş gibi toprak gibi
Ya seninle ya sensiz!

Yalnız bir mevsim değil
Yalnız bir bahar değil
Her zaman her yerde bil
Ya seninle ya sensiz!

İstersen öldür beni
İstersen güldür beni
Gün gibi güneş gibi
Ya seninle ya sensiz!

Sen hayatımın en vazgeçilmez aşkı

 

Sen hayatımın en vazgeçilmez aşkı
Sen uğrunda en çıldırdığım esmer
Sen yolunda savaşlar verdiğim sevdam
Sen uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Sen beklediğim
Sen özlediğim
Sen gizlediğim...

Güneş doğmayı unutabilir
Sabah olmayı
Yağmur yapmayı
Ama ben seni asla...

Çiçekler açmayı unutabilir
Kuşlar uçmayı
Baharlar gelmeyi
Ama ben seni asla...

Ne zaman bir şiir okunsa aklımdasın
Ne zaman bir telefon çalsa karşımdasın
Sen tanrımın en güzel armağanı
Sen hayatımın en gerçek yalanı
Sen bütün huylarımı ezbere bilen
Sen gözyaşlarımı en iyi silen
Sen dünyanın en güzel kadını

Sen yemeğimin tuzu
Yüreğimin buzu
Anasının en güzel kızı
Sen kalbimde en tatlı sızı
Sen bütün varlığımın en sevimli hırsızı
Sen sevdikçe sevilesi
Övdükçe övülesi
Öptükçe öpülesi aşkım...

Sen beni yokluğuyla delirten
varlığıyla yolumu yolundan çeviren
Sevdasıyla beni bir dağ gibi deviren kadın
Bundan böyle senden sorulsun günahlarım
Sende bütün sorularım
Sende bütün cevaplarım
Adam olmuşsam senden
Katil olursam senden
Ben çoktan vazgeçtim kendimden
Ama senden
Asla kadınım
ASLA! ...

Bir sabah

 

Bir sabah
Tüm sevgilerden arınarak geleceksin
Yalnız benim sevgim kucaklayacak seni
Sımsıcak
Sarhoş martıların sevinç çığlıkları
Yankı yapacak kulaklarımızda
Büyüyen dalgalarla bütünleşen aşkımız
Okyanuslara sığmayacak

Bir sabah
Sensiz başlayan bir sabah
Güneş doğmayacak...

Girdim Aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum

Girdim Aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum

Geştediben denizler Hızır'layın gezer oldum

Cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta

Bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum

Sordum deniz malikine ırak değil salığına

Girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum

Viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var

Haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum

Ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum

Dost bağının bülbülüyüm budaktab-n gül üzer oldum

Ol budakta biter iman iman bitse gider güman

Dün gün isim budur heman nefsime bir tatar oldum

Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına

Düştüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum

Tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni önce

Gördüm nefsin burcu yüce kazma aldım kazar oldum

Kaza kaza indim yere gördüm nefsin yüzü kara

Hümeti yok resul'lere bentlerini bozar oldum

Bu nefs ile dünya fani bu dünyaya gelen hanı

Aldattın ey dünya beni işlerinden bezer oldum

Yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile

Kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum

BU DA BİR ÖMÜRDÜR

BU DA BİR ÖMÜRDÜR 

Bu yer gülşən olar, bircə gül əksən 
Yarpaqdan süzülən sarı küləksən 
Əlini mənə ver dünyama gəlsən 
Ömrün bahar olar yaşaya bilsən. 

Mən sənə baharın desəm az olar 
Səninlə könlümdə təzə yaz olar 
Bəxtimə günəşsən, ömrümə günsən 
Ömrüm bahar olar, yaşaya bilsən. 

Baxsa pəncərədən sarı yarpaqlar 
Gözündə qalarsa, meşələr, bağlar 
Yenə səninləyəm təkçə deyilsən 
Ömrün bahar olar, yaşaya bilsən. 

 

SƏNİN XƏYALIN

SƏNİN XƏYALIN

Darıxır çiçəklər, güllər sənsiz
Şirin nağıl olub, illər sənsiz
Onsuz də qəlbimdə qalmısan mənim
Günəşsən eşqinlə aya dönmüşəm
Dənizsən mən coşqun çaya dönmüşəm.

Gəl səni gözləyir sevən ürək
Qəlbindən əsməsin soyuq külək
Onsuz da qəlbimdə qalmısan mənim
Yuxumu gözümdən almısan mənim

Eşqini oxuyum gözdən gözəl
Ayrılıq ayırsın bizdən gözəl
Onsuz da qalbimdə qalmısan mənim
Yuxumu gözümdən almısan mənim

Ya hep ya hiç sevgilim

Ya hep ya hiç sevgilim

Ya seninle ya sensiz

Olamaz başka biri

Ya seninle ya sensiz!
İstersen al at beni
İstersen yarat beni
Dağ gibi deniz gibi
Ya seninle ya sensiz!
Olmasa da sevenim
Ağlayanım gülenim
İlk sözüm son yeminim
Ya seninle ya sensiz!
İstersen sevme beni
İstersen bekle beni
Taş gibi toprak gibi
Ya seninle ya sensiz!
Yalnız bir mevsim değil
Yalnız bir bahar değil
Her zaman her yerde bil
Ya seninle ya sensiz!
İstersen öldür beni
İstersen güldür beni
Gün gibi güneş gibi
Ya seninle ya sensiz!

Lalələr bitirən hər laləzarın

Lalələr bitirən hər laləzarın
Laləsi qanıdır bir şəhriyarın.
Torpaqdan göyərən incə bənövşə
Xalıdır bir gözəl dilbər nigarın.

Bu ot ki göyərib çay qırağından
Bitib bir dilbərin al dodağından.
Asta gəz, çəməndə hər qızıl lalə
Çıxıb gözəllərin boz torpağından.

Bilinməz nə vaxtdan hərlənir bu tas;
Nə zaman pozular bu gözəl əsas.
Belə nazik fikri dərindən duyub,
Ağıl ölçüsüylə dərk etmək olmaz.

Bizdən əvvəl varmış bu axşam – səhər,
Yəqin bir məqsədlə dönərmiş göylər.
Amandır, asta gəz, göz bəbəyidir
Nazənin gözəlin, bu gəzdiyin yer.

Səhərin mehindən açılıb güllər,
Gül – çiçək eşqilə ötür bülbüllər.
Zövq al bu bağçadan, çox belə güllər
Yaradıb, sovurub torpağa illər.

Dünən meyxanada mən bir qocadan
Soruşdum ki, gedib bu qədər insan,
Onlardan xəbər ver. Dedi: - Şərab iç!
Gedənlər qayıtmaz bir də heç zaman.
Çətin sövdalara düşmə heç zaman,
Doldur piyaləni, nuş et durmadan.
Üzümün qızıyla oturub keyf çək
Haram qız yaxşıdır, halal anadan.

aşkin yagmur ru yagarken gel altinda islanak ki

aşkin yagmur ru yagarken gel altinda islanak ki

yalnizliğin tozu ustumuzden getsin

ama ben bilmiyorum hangi

yagmurun altinda durmuşum ki

hem ıslak hem yalnızim

yağmuru seviyorum hala

çünku seni bana hatırlatıyor

yagmur yağarken

seni çok yakınımda hissediyorum

yağmuru seviyorum hala

şemsiye ve barınak olmadan

Omuz omuza yürüyordük

senle ben yağmuru kutluyorduk

şimdi sen yoksun ya
sokağin ve benim gozlerım ıslaktı hala

author: siavash shahbazi